Słowacji tygodnik „Týždeň” porównuje Polskę do Słowacji Mečiara

W poniedziałek w słowackim tygodniku „Týždeň” ukazał się reportaż Andreja Bána z manifestacji Komitetu Obrony Demokracji w Krakowie.

Artykuł nosi tytuł „Polska zemsta”. Bán pisze, że obserwując to co dzieje się w sobotnie popołudnie na ulicach Krakowa w dwa miesiące po objęciu władzy przez PiS, czuje się jak w retro filmie. „Te same uczucia, podobne hasła, bardzo podobna atmosfera, jak w latach 1992-1998, gdy na Słowacji rządził Mečiar. Minister Slobodník wyłamywał wtedy drzwi do uniwersytetu, mówiło się o zdrajcach narodu, artyści okupowali Ministerstwo Kultury, a ludzie bronili telewizji. Prywatnej, ale nie o to tu teraz chodzi. Samowola i brutalność, mają zawsze podobne oblicze. I zawsze o sobie mówią, że chcą naprawić błędy z przeszłości”.

Demonstracja

Autor relacjonuje to, co widzi pod siedzibą Radia Kraków. Demonstrantów ocenia jako „rozgniewanych, ale nie agresywnych”. W tekście pojawia się również postać Viktora Orbána i jego relacja z Jarosławem Kaczyńskim. Postawione zostają pytania, czy „rzeczywiście mamy teraz w Warszawie do czynienia z kolejnym wyszehradzkim (karpackim) wariantem rewolucji kulturalnej? Czy rzeczywiście w kampanii przeciwko mediom, Trybunałowi Konstytucyjnemu i innym instytucjom chodzi o demontaż liberalnej demokracji, czy tylko o kontynuację rozpoczętej, trochę emocjonalnej gry, której skutki będzie można ocenić dopiero w przyszłości? Czy nie będzie wtedy za późno?”.

Wróg ludu

Dalej opisana jest historia znanego polskiego reżysera teatralnego i dyrektora Teatru Starego w Krakowie Jana Klaty, który „chcąc nie chcąc, stał się główną postacią sztuki, którą pisze, kto inny” oraz problemy, z jakimi Klata musi się zmagać po przystąpieniu PiS do władzy. Jako człowiek o lewackich poglądach, stał się podejrzany i niebezpieczny. Bán celnie zauważa pewną prawidłowość, która ma miejsce w przypadku mianowania nowych osób na znaczące stanowiska. Mówi się, bowiem, że kandydatem na stanowisko, które piastuje jeszcze Klata, jest „lojalniejszy aktor z Warszawy (…), którego kwalifikuje również fakt, że jest znajomym Kaczyńskiego”.
.chodzimy w miejscu

Kolejnym rozmówcą Bána jest członek zarządu Klubu Jagiellońskiego Marcin Kędzierski. Think tank jest ideowo bliskie PiS-owi, ale nie jest z nim związane. Kędzierski w rozmowie tłumaczy skąd wziął się sukces PiS-u i jakie zagrożenia niesie prowadzona przez nich polityka. Wspomina o zemście, która pojawiła się w oryginalnym lidzie słowackiego reportażu. Ma ona polegać na oczyszczaniu instytucji ze „złych ludzi” i mianowanie na te miejsca właściwych, którzy przyczynią się do wprowadzenia lepszych zmian. Kędzierski podkreśla jednak, że PO robiło to samo, tylko może w wolniejszym tempie i bardziej elegancko.

Brutalnie szczerzy

O tym, że PiS jest brutalnie szczery mówi redaktor naczelny krakowskiej Gazety Wyborczej Michał Olszewski. Tłumaczy, że PiS przez ostatnie lata czuł się jak „Polacy drugiej kategorii” – niedopuszczany do głosu i  lekceważony. Kiedy doszedł do władzy, nie ukrywa już swoich zamiarów.

Gdzie dwaj się biją

W ostatnim akapicie przedstawiona została partia Nowoczesna, która na rozczarowaniu PO i PiS-em zyskała najwięcej i według sondaży jest poważnym zagrożeniem dla obecnie rządzącej partii. Tu swoje poglądy wygłasza jeden z członków Nowoczesnej Jerzy Meysztowicz. Tłumaczy, co odróżnia ich od innych partii i co wpłynęło na wzrost poparcia ze strony obywateli. Mówi również o swoich obawach dotyczących obecnej sytuacji. Wyraża swoją frustrację związaną z tym, że w ciągu dwóch miesięcy, od kiedy jest w Sejmie, nie przeszła żadna jego propozycja. – Jak mogli czuć się politycy PiS-u, którzy byli odsuwani w ten sposób prze 8 lat? – pyta Meysztowicz i apeluję o to, aby zatrzymać tę spiralę, bo zemsta nie jest odpowiednią drogą. Wyraża również swoje zaniepokojenie tym, że nie ma na horyzoncie nikogo, kto mógłby wytłumaczyć to Kaczyńskiemu, skoro nawet krytyka Brukseli przyniosła odwrotne skutki. Słowacki dziennikarz kończy swój reportaż pytaniem „Kto w takim razie mógłby to zrobić?”.

[Aleksandra Dziewa]