O Czechosłowacji czasów „normalizacji” [z notatnika recenzenta książkowego]

W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 roku wojska Układu Warszawskiego wkroczyły do Czechosłowacji kończąc festiwal wolności jakim była Praska Wiosna. Inwazja uważana jest za osobistą porażkę Milana Kundery i całego czechosłowackiego komunistycznego establishmentu, to oni próbował zbudować „socjalizm z ludzką twarzą”. Nastał okres „normalizacji”, który – jak pisze historyk Jerzy Tomaszewski – samym Czechom kojarzy się gorzej niż Polakom stan wojenny. Spór o znaczenie Praskiej Wiosny toczyli Milan Kundera i Václav Havel. Dyskusja o „Czeski los” jest jednym z najciekawszych wątków czeskiej eseistyki i trwa do dziś.

30 sierpnia 1976 rozpoczął się proces muzyków zespołu Plastic People of the Universe uważany za impuls do powstania ruchu demokratycznego skupionego wokół Karty 77. Sygnatariusze domagali się jedynie respektowania podpisanych przez Czechosłowację umów międzynarodowych. Władza komunistyczna natychmiast zaczęła zbierać podpisy pod Anty-Kartą.

Halina Pawlowská – popularna czeska dziennikarka i pisarka – w „Dzięki za każdy nowy ranek” portretuje ten burzliwy czas czechosłowackiej historii. W życiu bohaterki powieści – studentki popularnej FAMU – okres po Praskiej Wiośnie nie kojarzy się z radzieckimi żołnierzami (widziała jeden radziecki czołg, który osłaniał ambasadę Bułgarskiej Republiki Ludowej), ale z permanentnymi wizytami ukraińskiej części rodziny. Pawlowská opowiada pasjonującą historię Czechosłowacji okresu normalizacji z „Eugeniuszem Onieginem” i „Martwymi duszami” w tle.

[Łukasz Grzesiczak]

Halina Pawlowská, „Dzięki za każdy nowy ranek”, tłum. Dorota Kania, W.A.B. 2008.

Książka jest do nabycia w internetowej księgarni Czeskie Klimaty.

O autorze
Dziennikarz i założyciel serwisu Novinka.pl.
Dodaj komentarz

Podaj swoje imię

Twoje imię jest wymagane

Podaj prawidłowy adres email

Adres email jest wymagany

Wpisz swoją wiadomość

Novinka.pl © 2024 Wszystkie prawa zastrzeżone

Designed by WPSHOWER

Powered by WordPress