1 września na Słowacji to nie tylko dzień powrotu po wakacjach do szkolnych ław, ale także święto narodowe, bowiem Słowacy tego dnia świętują rocznicę uchwalenia konstytucji.
Początków konstytucjonalizmu na terenie Słowacji należy upatrywać w roku 1849, kiedy to cesarz Franciszek Józef I wydał tzw. konstytucję marcową (ołomuniecką).
Konstytucja Republiki Słowackiej została przyjęta przez słowacką Radę Narodową 1 września 1992 roku dokładnie o godzinie 22:26. Za jej przyjęciem opowiedziało się wówczas 114 z obecnych 134 posłów, 16 było przeciw, a 4 posłów wstrzymało się od głosu.
3 września na bratysławskim zamku Konstytucję uroczyście podpisał ówczesny przewodniczący parlamentu Ivan Gašparovič i premier Vladimír Mečiar. Przyjęcie Konstytucji Republiki Słowackiej było ostatnim wielkim krokiem zmierzającym w kierunku rozpadu Czechosłowacji.
Preambuła Konstytucji Słowacji:
My, Naród Słowacki,
pomny politycznego i kulturalnego dziedzictwa swoich przodków i stuletnich doświadczeń walk o byt narodowy i własną państwowość, w poczuciu cyrylo-metodyjskiego dziedzictwa duchowego i historycznej spuścizny Wielkich Moraw,
wychodząc z naturalnego prawa narodów do samookreślenia,
wspólnie z obywatelami państwa należącymi do mniejszości narodowych i grup etnicznych, żyjącymi na terytorium Republiki Słowackiej, w interesie trwałej pokojowej współpracy z innymi demokratycznymi państwami,
starając się o wprowadzenie w życie demokratycznych form rządów, poręczając wolność życia, rozwoju kultury duchowej i gospodarczej,
zatem my, obywatele Republiki Słowackiej,
uchwalamy za pośrednictwem swoich przedstawicieli
tę oto Konstytucję
[Aleksandra Grzybczak]